Bij shockwave therapie worden geluidsgolven (drukgolven) met een hoog energieniveau en een lage frequentie toegediend. De geluidsgolven dringen diep in het lichaam door en ondersteunen het natuurlijk herstelproces van een pees o.a. doordat op de plaats van de behandeling de doorbloeding en de celstofwisseling toenemen. Indien er sprake is van kalk in een pees dan zal door shockwave therapie deze kalk afnemen of geheel verdwijnen.
Onder andere voor de volgende klachten is er wetenschappelijk bewijs dat shockwave therapie effectief is: pijnlijke hiel (bijvoorbeeld a.g.v. hielspoor en/of fasciitis plantaris), tennisarm (epicondylitis), pijnlijke achillespees, kalkvorming in een schouderpees maar ook bij impingement (een schouderpees welke bij bepaalde bewegingen wordt ingeklemd), pijn aan de zijkant van de heup (trochantor major pijn syndroom), jumpers knee (pijnlijke pees juist onder de knieschijf) of pijnlijke plaatsen in een spier (triggerpoints).
De oorzaak van deze blessures zijn vaak overbelasting, echter ook onderbelasting kan uiteindelijk tot klachten leiden. Daarnaast spelen persoonlijke factoren zoals leeftijd, geslacht, mate van doorbloeding, lichaamssamenstelling en of structuren vaak worden belast door rek of compressie een rol bij het ontstaan van de klachten.
De fysiotherapeut bepaald middels echografie maar ook op basis van drukpijn de exacte locatie waar de shockwave therapie moet worden toegediend. Ter ondersteuning van de shockwave therapie zal de fysiotherapeut ook advies geven over de mate waarop de aangedane structuren kunnen worden belast tijdens dagelijkse activiteiten en het sporten en zullen er vaak oefeningen worden gegeven.
